Legal Regulation of Smart Contracts in China and the United States: A Comparative Legal Analysis
DOI:
https://doi.org/10.31489/2025l4/122-128Keywords:
ҚХР мысалында салыстырмалы-құқықтық талдау негізінде қарастырылған. Смарт- келісімшарт — шарттық міндеттемелерді автоматтандыруға ықпал ететін, мәмілелердің ашықтығын арттыратын, цифрлық экономика жағдайында цифрлық активтерді басқаруды жеңілдететін технологиялық және құқықтық құрал ретінде зерделенген. Мақаланың өзектілігі қаржы секторына, мемлекеттік қызметтерге, халықаралық саудаға, логистика мен сақтандыруға блокчейн технологиясын жедел енгізуге байланысты. Алайда, технологияның кең таралуына қарамастан, смарт-келісімшарттың құқықтық мәртебесі және оларды ұлттық және халықаралық соттарда мойындау мамандар мен ғалымдар арасында даулы мәселе болып саналады. Зерттеудің әдіснамалық базасы салыстырмалы құқықтық талдаудан, нормативтік құқықтық актілер мен сот практикасын жүйелі зерттеуден, ғылыми әдебиеттерді талдаудан, әртүрлі дереккөздерден алынған ақпарат синтезінен тұрады. Сонымен қатар мақалада қытайлық және американдық реттеу модельдерінің негізгі ерекшеліктері көрсетілген. Қытай моделі орталықтандырылған бақылауға ие және смарт-келісімшарттар мемлекеттік цифрлық платформаларға (Blockchain-based Service Network (BSN) пен сандық юаньды қоса алғанда) енгізілген. Бұл стандарттау мен қауіпсіздікті қамтамасыз етеді, алайда инновациялық енгізу жылдамдығын шектейді. Американдық модель, керісінше, орталықсыздандырумен, икемділікпен және технологиялық инновацияларды қолдаумен ерекшеленеді. Федералдық және штаттық заңдар деңгейінде смарт-келісімшарт заңды маңызды құрал ретінде танылады, атап айтқанда, E-SIGN Act (2000), жеке штат заңдарына және бірқатар штаттардың цифрлық мәмілелер туралы заңдарына сәйкес. Алайда, бірыңғай қауіпсіздік стандарттары мен хаттамаларының болмауы құқық қолдануAbstract
This paper presents a comprehensive comparative study of the legal regulation of smart contracts in the Unit
ed States and the People’s Republic of China, taking into account both theoretical frameworks and practical
applications. Smart contracts are examined as both technological and legal instruments that facilitate the au
tomation of contractual obligations, enhance transactional transparency, and streamline the management of
digital assets within the digital economy. The relevance of this research arises from the rapid integration of
blockchain technology into the financial sector, public services, international trade, logistics, and insurance.
Nevertheless, despite the widespread use of the technology, the legal status of smart contracts and their
recognition by national and international courts remain subjects of academic and professional debate. The
methodological basis of this study combines comparative legal analysis, a systematic review of regulatory
acts and judicial practice, an examination of academic literature, and the synthesis of information from di
verse sources. This research highlights the key features of the Chinese and American regulatory models. The
Chinese model is characterized by centralized control, where smart contracts are integrated into state-backed
digital platforms, including the Blockchain-based Service Network (BSN) and the digital yuan. This approach
ensures standardization and security, however constrains the pace of innovative adoption. By contrast, the
American model demonstrates flexibility and fosters innovation by recognizing program code as a legally
significant instrument under digital transactions and contract law (e.g., the E-SIGN Act of 2000 and various
state laws). However, it lacks clear standards and uniform security protocols.
